พม่าเถอะ พม่าเถอะนะ
Updated: Apr 2, 2019
In between dance is a thing called life’s, that has to be lived and enjoyed.
พม่าเถอะ พม่ากันเถอะนะ
ต้นปีที่ผ่านมานี้เราไปไหน? ต้นปีที่ผ่านมานี้เราทำอะไร?
คำถามที่ถามกันระหว่างเราสองคน เพราะเงื่อนไขเรื่องเวลา ช่วงเวลาที่ว่าง สถานที่ที่เลือกไป อากาศต้องไม่หนาว และที่สำคัญต้องอินสปายได้อะไรกลับมาทำเป็นงาน
ความตั้งใจตั้งแต่แรกปักเข็มทิศในหัวใจ ฝันว่าจะไปที่ไกลๆ ไปดูงานศิลปะ, street Art, Graffiti, ตลาดผ้า ของวินเทจและ Flea Market Etc. ฝันกลางวันไปที่ไกลๆ แล้ว ก็ต้องถูกปลุกให้ตื่นจากการวิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์จากพี่เอ 555 เพราะที่ๆ ฝันอยากไปน่ะ หนาวทั้งนั้น วีซ่าก็ต้องขอ กว่าจะได้เดินทางไปเที่ยว คนตัดสินใจช้าอย่างเราสองคน งานคงเข้าพอดี แฮ่!!
พม่าเถอะ ไปเที่ยวพม่ากันเถอะนะ พี่เอบอกซำ้ คล้ายจะย้ำเตือน โอมจงตื่น!! คิดจะพัก คิดจะเที่ยว ไปพม่านี่ล่ะ ลงตัวแล้ว นะ นะ นะ
Polaroid หนีหนาว หญิงสาวปะแป้งขาว เธอผู้ให้อินสปาย
“พม่ามีอะไรให้เที่ยวบ้างจ๊ะ?” เราถาม จูจู หญิงสาวในรูปที่บีถ่ายบันทึกเก็บไว้นานมาแล้ว จูจู หรือ จูจู เหม่ย น้องพม่าแม่บ้านของเราเมื่อหลายปีก่อนนู้นนน ( นานมากๆ แล้ว ) “ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอกค่ะ อยู่กรุงเทพฯ สนุกกว่า “ คำตอบของจูจู ไม่ได้อินสปายเรามากพอที่จะทำให้ต่อมตื่นเต้นของเราทำงานจนอยากแพ็คกระเป๋าใส่ของลงเป้แล้วออกเดินทางในตอนนั้น แต่เธออินสปายเราในความเป็นเธอ ยิ้มง่าย อารมณ์ดี ฟังเพลงพม่า ชอบร้องเพลงตอนทำงานบ้าน และทำเมนูประจำบ้านของเธอให้เรากินอยู่บ่อยๆ เพราะความคุ้นเคยแบบนี้ ฉันเลยตอบตกลงกับพี่เอไปแบบไม่คิดเยอะ ออกเดินทางด้วยกันเถอะ เดี๋ยวก็ได้อะไรแบบที่เป็นเรากลับมาเองแหล่ะ
5 วันก่อนไปเที่ยว
